Şematiklerde Bileşen Özellikleri Nasıl Belirlenir

Yazı, belgede veya şemada ayrıntılar eksik olsa bile, belirli bir devre şemasındaki bileşen özelliklerini anlamanın ve tanımlamanın doğru yolunu açıklar.

Parça Özellikleri Olmayan Şemalar

Yeni bir hobisi, kendi seçtiği belirli bir elektronik devreyi aradığında, internet ona aralarından seçim yapabileceği çok sayıda şematik sunar ve kişi nihayetinde uygulama ihtiyacına mükemmel şekilde uyan birini bulabilir.

Bununla birlikte, tüm devre tasarımına erişildikten sonra bile, hobiler çoğu zaman kendilerini parça spesifikasyon ayrıntılarıyla karıştırırlar, çünkü bu, benimki dahil web sitelerinin çoğunda eksik görünen bir bölümdür.

Bu, herkes için sinir bozucu olabilir, ancak bilgili bir kullanıcı, endişelenecek bir şey olmadığını ve diyagramla verilen bilgilerle nasıl verimli bir şekilde yönetileceğini bilecektir.

Devre için parçaların tüm ayrıntılarına sahip olmadan bir devre oluşturmak aslında zor değildir çünkü bileşenlerin özellikleri bağlantıların olması gerektiği kadar kritik değildir.

Burada, makalede verilmemiş olsa bile, belirli bir devre şemasındaki bir parçanın ayrıntılarını nasıl algılayacağımızı veya tanıyacağımızı anlamaya ve öğrenmeye çalışacağız.

Dirençlerle başlayacağız:

Dirençleri Tanımlama:

Dirençler en ilkel, temel, pasif elektronik bileşenlerdir, ancak elektronik ailenin en önemli üyelerinden biridir.

Belirtilen ayrıntılı direnç özellikleri olmayan belirli bir devre şemasıyla karşılaştığınızda (yalnızca belirtilen değerler), dirençlerin aşağıdaki özelliklere sahip varsayılan standart olanlar olduğunu kesinlikle varsayabilirsiniz:

Watt = 1/4 watt, tipik ve standart değer

Tip: Kritik olmayan uygulamalar için karbon veya CFR (karbon film direnci), direnç toleransı (+/-% 1'in üzerinde değil) açısından aşırı doğruluk gerektirebilecek devreler için metal veya MFR (metal film direnci,% 1).


Dirençten geçen akımın 200 miliamperin üzerinde olması amaçlanıyorsa tel sargı tipi seçilebilir.

Temel olarak watt parametresi, devrede verilen konum için direncin güvenli bir şekilde ne kadar akımla başa çıkabileceğini gösterir.

Şimdi, yukarıdaki özellikleri belirledikten sonra, bazen değerlerle de karıştırılmış görünebilir, örneğin hobici, bulunduğu yerde 750K değerini bulmakta zorlanabilir, ancak endişelenecek bir şey yok.

Direnç değerleri asla çok kritik değildir, bu nedenle yukarıdaki örnekte 680K ile 810K arasındaki herhangi bir değer çoğunlukla işi yapar veya kullanıcı aynı şeyi elde etmek için seri olarak birkaç garip direnci birleştirebilir. doğru ve verimli bir şekilde (örneğin 470k + 270k, 740K verir)

Kapasitörlerin Tanımlanması:

Kondansatörler normalde iki tiptir, yani polar ve polar olmayan. Kutup kapasitörlerinin örnekleri elektrolitik ve tantaldır, kutuplu olmayanlar için ise aralık oldukça büyük olabilir.

Polar olmayan kapasitörler, temel disk seramik tipi, elektrolitik tip, polipropilen tipi, metalize polyester tipi olabilir.

Kondansatörlerin voltaj değeri önemlidir ve genel bir kural olarak, devrenin besleme voltajı spesifikasyonunun iki katı olmalıdır. Bu nedenle, besleme voltajı 12V ise, kapasitörler için tipik voltaj spesifikasyonu 25V civarında seçilebilir, bu parametreden daha yüksek olması hiçbir zaman zararlı olmayacaktır, ancak kimse maliyet ve alanda gereksiz bir artışı takdir etmeyeceği için önerilmez. malzeme.

Diyagram özel olarak 'tipi' tanımlamadıysa, bunların aşağıdaki tipik özelliklere sahip olduğu varsayılabilir:

1 uF'nin altındaki polar olmayan kapasitörlerin, çoğu düşük voltajlı DC devreleri için 24V aralığında disk seramik tipi kapasitörler olduğu varsayılabilir.

Daha yüksek voltaj devreleri için, yukarıdaki bölümde açıklanan verilere göre olması gereken, kondansatörlerin voltaj değeri hakkında mağaza sahibinin belirtilmesi gerekebilir.

Şebeke seviyesindeki voltajlar için, kondansatör tipi her zaman polipropilen veya metalize polyester anlamına gelen PPC veya MPC olmalıdır.

Elektrolitik kapasitörlerin herhangi bir özel tavsiyesi yoktur, bunların sadece önceki tartışmaya göre korunacak doğru polarite ve voltaj değeriyle sabitlenmesi gerekir.

Örneğin zamanlayıcı uygulamalarında, düşük sızıntı açısından aşırı doğruluk talep edebilen devrelerde, olası minimum sızıntı ve yüksek verimlilik sağlamak için tasarlanmış elektrolitik muadiller yerine tantal tipi kapasitörler tercih edilebilir.

Diyotları Tanımlama:

Diyot özellikleri, verilen verilerden herhangi bir devrede kolayca tanımlanabilir, çünkü parça numarası kendisi hakkında gerekli tüm bilgileri taşıyacaktır.

Özel bir durumda, eksik bulursanız, özelliklerin aşağıdaki talimatlara göre olduğunu varsayabilirsiniz:

Besleme voltajıyla seri olarak konumlandırılmışsa, normal düşük akım devreleri için 300V'de 1 ampere kadar işleyecek şekilde derecelendirilmiş bir 1N4007 işi yapacaktır.

Devrenin daha yüksek akımlarla çalışacağı belirtilmişse, 300V, 3 amper olarak derecelendirilmiş bir 1N5408 kullanılabilir, 5 amperlik devreler için bir 6A4 seçilebilir .... vb.

Rölelerde olduğu gibi serbest dönen uygulamalar için 1N4007 veya 1N4148 kullanılabilir,
motorlar veya solenoidler gibi daha yüksek akım yükleri için diyot,
yukarıda açıklandığı gibi uygun şekilde yükseltildi.

Daha yüksek akım devreleri için cihazın basitçe amfi özellikleriyle yükseltilmesi gerekir.

Diyot 1N4001, 1N4002 vb. Olarak belirtilmişse, bunları yok sayın ve aralıktaki maksimum voltajı işlemek için atandığından nihai 1N4007 varyantına gidin.

Diğer diyotlar için de aynı şey geçerli olabilir. Voltaj özellikleri açısından aralıktaki hangisinin en gelişmiş olduğunu öğrenmek için her zaman belirli serilerin veri sayfalarına bakın (akım değil, çünkü akım serideki tüm diyotlar için eşit olabilir, örneğin 1N4001, 2, 3 , 4 .... 7 hepsi 1 amperde ancak farklı voltaj özelliklerinde derecelendirilmiştir).

Devre, yüksek hızlı anahtarlama tipi bir devre ise (SMPS devresi gibi), diyot, hızlı anahtarlamalı hızlı kurtarma diyotları gibi çalışacak şekilde belirlenmiş Schottky tipi bir diyotla değiştirilebilir. bu varyant da en düşükten en yüksek akım aralığına kadar mevcut olabilir ve bunlardan eşleşen cihaz seçilebilir. Hızlı anahtarlama diyotlarına bazı örnekler BA159, FR107 vb.

Transistörleri Tanımlama:

Transistörler, bir elektronik devredeki en önemli parçalardan biridir ve bu da tıpkı yukarıdaki bileşenler gibi kullanıcının rahatına göre özelleştirilebilir.

Transistörler, genellikle bir önek ile biten sayılarıyla tanımlanır, örneğin bir BC547, BC547A, BC547B, BC547C vb. Olarak mevcut olabilir.

Devre standart 12V ile çalışan bir devre ise, bu durumda önekleri gözden kaçırabilir ve herhangi bir 'BC547' transistörü kullanabilirsiniz, ancak devrenin voltaj spesifikasyonu daha yüksek taraftaysa, o zaman önek değeri dikkate alınmalıdır. çünkü A, B, C uçları, cihaz için maksimum tolere edilebilir gerilim sınırını veya arıza gerilim sınırlarını gösterir. Kesin voltaj derecesini belirlemek için belirli bir cihazın veri sayfasını kontrol etmek isteyebilirsiniz.

Tanımlanması gereken ikinci parametre, belirli cihazın veri sayfasından tekrar izlenebilen amperdir (veya mA).

Bu nedenle, bir BJT numarasının bir devre şemasında açıkça belirtilmediği bir durumda, aynısı yukarıda açıklanan yöntemle tanımlanabilir veya gösterilen numara eski ve elde edilmesi zorsa, eşleşen bir akım ve voltaj spesifikasyonuna sahip diğer herhangi bir varyant atıfta bulunulan yerine kullanılabilir.

Aynısı mosfet ve IGBT'ler için de geçerli olabilir.

Transistörleri tanımlarken çok önemli hale gelebilecek bir başka faktör de onların hFe değeridir, ancak bu, tüm düşük sinyal BJT'lerine yüksek kazanç veya hFe değerleri atfedildiği için bu göz ardı edilebilir, bu nedenle otomatik olarak halledilir.

Dolayısıyla, yukarıdaki tartışmadan, ayrıntılı bir malzeme listesi verilmemiş olsa bile, belirli bir devre için doğru ve güvenli çalışma parçası özelliklerini belirlemenin o kadar da zor olmadığı sonucuna varabiliriz.

Daha fazla şüpheniz varsa, lütfen aşağıda verilen yorum kutusunu kullanarak sormaktan çekinmeyin.