CCD kamera modülü, 75 Ω frekansta oluşturulan normalleştirilmiş bir TV video sinyali sağlar. Bu bileşik bir video sinyalidir, yani yakalanan görüntülere karşılık gelen sinyalden (faydalı kısım) ve görselleştirme (senkronizasyon hattı ve çerçeve senkronizasyonu, bastırmalar) gibi sinyallerden oluşur.
Sinyal, 'isim' CCIR (Uluslararası Radyokomünikasyon Danışma Komitesi: farklı ülkeler arasındaki alışverişi kolaylaştırmak için televizyon sistemleri hakkında önerilerde bulunan bir kuruluş) ile uyumludur.
Bu sinyal doğrudan hava dalgaları yoluyla yayılamaz. Sadece yüksek frekanslı bir sinyal bilgiyi hava yoluyla taşıyabilir.
Bu nedenle kurulum, video sinyali tarafından modüle edilmiş bir HF sinyalinin (taşıyıcı olarak adlandırılır) iletilmesini içerir.
Radyo-elektrik özellikleri düşük güç olacak ve sınırlı bir menzile sahip olacaktır (yaklaşık birkaç on metre).
Frekans Aralıkları
İletim frekans aralığı ve modülasyon tipi seçimi [Tablo 1]: Sinyal aralığı ve modülasyon tipi seçimi [Tablo 1], televizyonun UHF (Ultra Yüksek Frekans) alıcısı kullanılarak yapılır.
Televizyon yayını için uygun frekanslar 8 MHz genişliğindeki kanallardan oluşan farklı bantlarda (VHF I-III ve UHF IV-V) planlanmıştır. Tablo 1, kurulumda kullanılan UHF bandı için kanal ve görüntü frekansı arasındaki uyumu sağlar.
Devre şeması
Aşağıdaki şekilde gösterilen devre şeması basitliği (3 transistör) ve deneysel kurulum için düşük maliyeti nedeniyle seçilmiştir.
Lokal osilatör, Colpitts tipi bir L, C osilatör devresine dayalı olup, frekans katlayıcı ile tamamlanmıştır. Ortak yayıcı transistör T1 için yük olarak bir rezonans L, C devresi (ayar devresi) kullanılır. C3 kondansatörü salınımları sürdürmek için geri besleme sağlar. Taşıyıcı frekansı aşağıdaki formülle belirlenir:
fo = 1 / 2 pi √LC
Burada L, L1'e eşittir ve C, C2, C3 ve C4'ün bir fonksiyonudur.
Değişken kapasitör C, emisyon frekansı olan taşıyıcı frekansının ayarlanmasına izin verir. Kullanılan BFR91 transistörler, bu tür yüksek frekanslı uygulamalar için çok uygundur.
Video sinyali, çıkış gücü kasıtlı olarak sınırlandırılan transistör T3'e dayalı olarak son amplifikatör aşamasında UHF taşıyıcısını modüle eder.
Bu sinyal önce R10/C10 ağı (3,4 MHz kesme frekansına sahip düşük geçişli bir filtre) tarafından filtrelenir.
Kamera modülü 12V ile çalışır ve Ra1/DZ1 kombinasyonu, verici modülünün güç kaynağı voltajını dengeler.
Yapı
Devre düzeni ve uygulaması aşağıdaki şekillerde gösterilmektedir. Kamera modülününkilerle aynı boyutlara sahip tek taraflı bir devredir.
Bu nedenle, çok kompakt bir montaj elde etmek için bunları iki ara parça kullanarak bağlamak mümkündür.
Devrenin küçük boyutu nedeniyle bileşenlerin dikkatli ve hassas bir şekilde lehimlenmesi gerekir. İnce uçlu bir havya ve ince çaplı (0,7 mm) lehim kullanılması tavsiye edilir.
Bununla birlikte, bileşen pedi ile zemin düzlemi arasında lehim köprüleri oluşabilir. Bu gibi durumlarda, köprü bir lehim sökme pompası veya örgü kullanılarak çıkarılmalı ve ardından yeniden lehimlenmelidir.
Her zaman olduğu gibi, bileşenler artan yükseklik sırasına göre lehimlenmelidir (dirençler, diyot, transistörler, indüktörler, kapasitörler, güç kabloları ve anten kabloları).
Transistörler T1 ve T2, işaretleri göründüğünde doğru şekilde yerleştirilmiştir. Üç indüktör L1, L2 ve L3'ün oluşturulması, 0,7 mm çapında emaye telin 3 mm çapında bir silindirin (örn. minyatür potansiyometre şaftı veya matkap) etrafına üç tur (L3 için iki tur) sarılarak basittir.
Ardından, uzunluğu 3 mm'ye (L3 için 2 mm) ayarlamak için dönüşler ayrılır. Devre kartına yerleştirirken iyi temas kurmak için verniği kazıyarak bakırı açığa çıkarmayı unutmayın.
Anten, yaklaşık otuz santimetre uzunluğunda tek bir telden oluşacaktır.
İnce ayar/kullanım
Görsel ve elektriksel doğrulamadan sonra, kapasitör C2'yi ve direnç R9'u orta noktada konumlandırın. Ardından kurulumu 12V ile çalıştırın. Kamera/verici düzeneğinin güç tüketimi yaklaşık 200mA'dır. 8 hücreli bir pil paketi (her biri 1,5 V), küçük bir 12 V pil veya bir şebeke adaptörü (sabit bir uygulama için) kullanılabilir. Kamera modülüne zarar vermemek için düzeneğin güç kaynağının kutuplarına çok dikkat edin.
Kamera/verici tertibatına güç verildiğinde, televizyonu ayarlamak için iki olasılık ortaya çıkar.
Prosedür #1: Bölgesel vericiler tarafından kullanılmayan kullanılmayan bir kanalı (21 ile 69 arasında) manuel olarak seçin. Ardından, görüntüler ekranda görünene kadar C2 kondansatörünü ayarlayın.
Prosedür #2: Görüntüler ekranda görünene kadar otomatik kanal aramayı kullanın. Bu durumda, kurulumun TV kanallarını etkilememesi gerektiğinden birden fazla deneme yapılması gerekebilir.
Son olarak, R2 direncini ayarlayarak görüntü kalitesini iyileştirin. Testler, yaklaşık yirmi metrelik bir mesafe boyunca tatmin edici görüntü aktarım kalitesi göstermiştir.
Çevre (binalar, duvarlar vb.) menzili önemli ölçüde etkileyerek kesin bir iletim mesafesi sağlamayı zorlaştırır.
