Basit FET Devreleri ve Projeleri

Alan Etkili Transistör veya FET ihmal edilebilir güç girişleri üzerinden yüksek güçlü DC yüklerini anahtarlamak için kullanılan 3 terminalli yarı iletken bir cihazdır.

FET, yüksek giriş empedansı (megohm cinsinden) ve bir sinyal kaynağında veya ekli önceki aşamada neredeyse sıfır yükleme gibi bazı benzersiz özelliklerle birlikte gelir.

FET, yüksek düzeyde bir transkondüktans sergiler (1000 ila 12.000 mikroohm, markaya ve üreticinin özelliklerine bağlı olarak) ve maksimum çalışma frekansı benzer şekilde büyüktür (pek çok varyant için 500 MHz'e kadar).

FET'in işleyişini ve karakteristiğini bir önceki makaleler Cihazın ayrıntılı bir incelemesi için gidebilirsiniz.

Bu makalede, alan etkili transistörleri kullanarak bazı ilginç ve yararlı uygulama devrelerini tartışacağız. Aşağıda sunulan tüm bu uygulama devreleri, son derece doğru, hassas, çok çeşitli elektronik devreler ve projeler oluşturmak için FET'in yüksek giriş empedans özelliklerinden yararlanır.

Ses Preamplifikatörü

FET'ler yapmak için çok iyi çalışıyor mini AF amplifikatörleri çünkü küçüktür, yüksek giriş empedansı sunar, çok az miktarda DC gücü gerektirir ve mükemmel frekans tepkisi sunar.

Basit devreler içeren FET tabanlı AF amplifikatörleri mükemmel voltaj kazancı sağlar ve bir mikrofon tutamacına veya bir AF test probuna yerleştirilecek kadar küçük yapılabilir.

Bunlar genellikle, bir iletim desteğinin gerekli olduğu ve geçerli devrenin büyük ölçüde yüklenmemesi gereken aşamalar arasında farklı ürünlere sokulur.

Yukarıdaki şekil, tek aşamalı bir devreyi göstermektedir, tek transistörlü amplifikatör FET'in birçok avantajına sahip. Tasarım, karşılaştırılabilir ortak bir kaynak modudur ve ortak yayıcı BJT devresi .

Amplifikatörün giriş empedansı, direnç R1 tarafından sunulan 1M civarındadır. Belirtilen FET, düşük maliyetli ve kolayca bulunabilen bir cihazdır.

Amplifikatörün voltaj kazancı 10'dur. Çıkış sinyali tepe kesilmesinden hemen önceki optimum giriş sinyali genliği yaklaşık 0.7 volt rms'dir ve eşdeğer çıkış voltajı genliği 7 volt rms'dir. % 100 çalışma özelliklerinde devre, 12 voltluk DC beslemesiyle 0,7 mA çeker.

Tek bir FET kullanıldığında, giriş sinyali voltajı, çıkış sinyali voltajı ve DC çalışma akımı, yukarıda verilen değerler arasında bir dereceye kadar değişebilir.

100 Hz ile 25 kHz arasındaki frekanslarda, amplifikatör yanıtı 1000 Hz referansın 1 dB'si dahilindedir. Tüm dirençler 1/4 watt tipi olabilir. C2 ve C4 kondansatörleri 35 voltluk elektrolitik paketlerdir ve C1 ve C3 kondansatörleri hemen hemen tüm düşük voltajlı cihazlar olabilir.

Standart bir pil kaynağı veya herhangi bir uygun DC güç kaynağı son derece çalışır, FET amplifikatörü ayrıca birkaç seri bağlı silikon güneş modülü tarafından güneş enerjisiyle çalıştırılabilir.

İstenirse, direnç R1 için 1 megaohm potansiyometre değiştirilerek sürekli ayarlanabilir kazanç kontrolü uygulanabilir. Bu devre, tüm müzik aralığı boyunca 20 dB'lik bir sinyal artışı talep eden birçok uygulamada bir ön amplifikatör veya bir ana amplifikatör olarak güzel bir şekilde çalışacaktır.

Artan giriş empedansı ve orta çıkış empedansı muhtemelen özelliklerin çoğunu karşılayacaktır. Son derece düşük gürültülü uygulamalar için, belirtilen FET, standart eşleşen FET ile değiştirilebilir.

2 aşamalı FET amplifikatör devresi

Aşağıdaki bir sonraki diyagram, yukarıdaki bölümde tartışılana benzer bir çift benzer RC-bağlı aşama içeren iki aşamalı bir FET amplifikatörünün devresini göstermektedir.

Bu FET devresi, herhangi bir mütevazı AF sinyaline büyük bir artış (40 dB) sağlamak üzere tasarlanmıştır ve bu özelliği gerektiren ekipmanda hem ayrı ayrı uygulanabilir hem de bir aşama olarak sunulabilir.

2 aşamalı FET amplifikatör devresinin giriş empedansı, giriş direnç değeri R1 tarafından belirlenen yaklaşık 1 megaohm'dur. Tasarımın tüm yuvarlak voltaj kazancı 100'dür, ancak bu sayı belirli FET'lerle göreceli olarak yukarı veya aşağı sapabilir.

Çıkış sinyali tepe kırpılmasından önceki en yüksek giriş sinyali genliği 70 mV rms'dir ve bu, 7 volt rms'lik çıkış sinyali genliği ile sonuçlanır.

Tam işlevsel mod altında, devre 12 voltluk DC kaynağı aracılığıyla kabaca 1,4 mA tüketebilir, ancak bu akım belirli FET'lerin özelliklerine bağlı olarak biraz değişebilir.

Aşamalar arasında bir dekuplaj filtresi eklemeye ihtiyaç duymadık, çünkü bu tür bir filtre bir aşamadaki akımda bir azalmaya neden olabilir. Ünitenin frekans tepkisi, 1 kHz seviyesinin ± 1 dB'si dahilinde, 100 Hz'den 20 kHz'den daha iyiye kadar düz test edildi.

Giriş aşaması 'tamamen açık' olarak genişlediğinden, bu aşama ve giriş terminalleri uygun şekilde korunmadıkça, uğultu alma uğultusu olasılığı olabilir.

Kalıcı durumlarda, R1 0,47 Meg'e düşürülebilir. Amplifikatörün sinyal kaynağının daha küçük yüklemesini oluşturması gereken durumlarda, giriş aşaması son derece iyi bir şekilde korunduğu için R1 22 megaohm'a kadar çok büyük değerlere yükseltilebilir.

Bu değerin üzerindeki direnç, direnç değerinin FET birleşim direnç değeri ile aynı olmasına neden olabilir.

Ayarlanmamış Kristal Osilatör

Tek bir alan etkili transistör kullanan bir Pierce tipi kristal osilatör devresi aşağıdaki diyagramda gösterilmektedir. Pierce tipi kristal osilatör, ayar yapmadan çalışma avantajına sahiptir. Bir RF çıkışını çıkarmak için sadece bir kristal ile bağlanması ve ardından bir DC kaynağıyla çalıştırılması gerekir.

Uyumsuz kristal osilatör vericiler, saat üreteçleri, kristal test cihazları alıcı ön uçları, işaretleyiciler, RF sinyal üreteçleri, sinyal izleyiciler (ikincil frekans standartları) ve birkaç ilgili sistemde uygulanır. FET devresi, ayarlama için daha uygun olan kristaller için hızlı bir başlangıç ​​eğilimi gösterecektir.

FET ayarlanmamış osilatör devresi, 6 voltluk DC kaynağından yaklaşık 2 mA tüketir. Bu kaynak voltajı ile, açık devre RF Çıkış voltajı yaklaşık% 4 volt rms'dir, 12 volta kadar DC besleme voltajı, buna uygun olarak artırılmış RF çıkışı ile uygulanabilir.

Öğrenmek için osilatör çalışıyor, S1 anahtarını kapatın ve RF Çıkış terminallerine bir RF voltmetre bağlayın. Bir RF ölçüm cihazına erişilememesi durumunda, genel amaçlı bir germanyum diyot aracılığıyla uygun şekilde şöntlenmiş herhangi bir yüksek dirençli DC voltmetreyi kullanabilirsiniz.

Sayaç iğnesi titreşirse, devrenin çalıştığını ve RF emisyonunu gösterecektir. Osilatörü, RF salınımlarını belirlemek için kristal frekansı ile ayarlanabilen bir CW alıcısının Anten ve Toprak terminallerine bağlamak için farklı bir yaklaşım olabilir.

Kusurlu çalışmayı önlemek için, kristal bir temel frekans kesimi olduğunda, Pierce osilatörünün kristalin belirtilen frekans aralığı ile çalışması şiddetle tavsiye edilir.

Aşırı tonlu kristaller kullanılırsa, çıktı kristal oranlarına göre daha düşük frekansta salınım yapmayacaktır. Kristali bir aşırı tonlu kristalin nominal frekansında çalıştırmak için osilatörün ayarlanmış tipte olması gerekir.

Ayarlanmış Kristal Osilatör

Aşağıdaki Şekil A, çoğu kristal çeşidiyle çalışmak üzere tasarlanmış temel bir kristal osilatörün devresini göstermektedir. Devre, L1 indüktöründe tornavida ile ayarlanabilir slug kullanılarak ayarlanır.

Bu osilatör, iletişim, enstrümantasyon ve kontrol sistemleri gibi uygulamalar için kolayca özelleştirilebilir. Hatta iletişim veya RC model kontrolü için pire ile çalışan bir verici olarak da uygulanabilir.

Rezonans devresi L1-C1 kristal frekansına ayarlanır ayarlanmaz, osilatör 6 voltluk DC kaynağından yaklaşık 2 mA çekmeye başlar. İlişkili açık devre RF çıkış voltajı yaklaşık 4 volt rms'dir.

Boşaltma akımı çekişi, bu frekans için kullanılan indüktör direnci nedeniyle diğer frekanslara kıyasla 100 kHz'lik frekanslarla azalacaktır.

Bir sonraki Şekil (B), bu FET osilatör devresi ile son derece iyi çalışan endüstriyel, sümüklü ayarlı indüktörlerin (L1) bir listesini göstermektedir.

Endüktanslar 100 kHz normal frekans, 5 amatör radyo bandı ve 27 MHz vatandaş bandı için seçilir, yine de her bir indüktörün sümüklüböceği manipülasyonu ile önemli bir endüktans aralığı ve önerilen bantlardan daha geniş bir frekans aralığı ele alınır. tablo her bir indüktör ile elde edilebilir.

Osilatör, bağlanan RF voltmetresinin RF Çıkış terminalleri boyunca optimum sapmasını elde etmek için indüktörün (L1) sümüksüyonunu yukarı / aşağı çevirerek kristal frekansınıza basitçe ayarlanabilir.

Başka bir yöntem de, L1'i X noktasında bağlanan 0 - 5 DC ile ayarlamak olabilir: Ardından, sayaç okumasında agresif bir düşüş görülene kadar L1 sümüklüböceğine ince ayar yapın.

Slug ayarlama tesisi size hassas bir şekilde ayarlanmış bir işlev sunar. Osilatörü sık sık sıfırlanabilir bir kalibrasyon kullanarak ayarlamanın gerekli olduğu uygulamalarda, C2 yerine 100 pF ayarlanabilir kondansatör kullanılmalı ve sümüklü böcek sadece performans aralığının maksimum frekansını sabitlemek için kullanılmalıdır.

Faz kaydırmalı Ses Osilatörü

Faz kaydırmalı osilatör, kristal netliğinde çıkış sinyali (minimum bozulma sinüs dalgası sinyali) için sevilen, aslında kolay direnç-kapasitans ayarlı bir devredir.

Alan etkili transistör FET, bu devre için en uygun olanıdır, çünkü bu FET'in yüksek giriş empedansı, frekans belirleyici RC aşamasının neredeyse hiç yüklenmesini sağlamaz.

Yukarıdaki şekil, tek bir FET ile çalışan bir faz kaydırmalı AF osilatörünün devresini göstermektedir. Bu özel devrede, frekans 3-pime bağlıdır RC faz kaydırma devresi Osilatöre özel adını veren (C1-C2-C3-R1-R2-R3).

Salınım için amaçlanan 180 ° faz kayması için, geri besleme hattındaki Q1, R ve C değerleri, her bir pimde (R1-C1, R2-C2. Ve R3-C3) 60 ° kayma oluşturmak için uygun şekilde seçilir. FET Q1'in tahliyesi ve kapısı.

Kolaylık sağlamak için, kapasitanslar değer olarak eşit olacak şekilde seçilir (C1 = C2 = C3) ve dirençler de aynı şekilde eşit değerlerle belirlenir (R1 = R2 = R3).

Bu durumda ağ frekansının frekansı (ve bunun için tasarımın salınım frekansı) f = 1 / (10.88 RC) olacaktır. burada f hertz cinsinden, R ohm cinsinden ve C de faradlarda.

Devre şemasında sunulan değerlerle sonuç olarak frekans 1021 Hz'dir (0,05 uF kapasitörlerde tam olarak 1000 Hz için, R1, R2. Ve R3 ayrı ayrı 1838 ohm olmalıdır). Faz kaydırmalı bir osilatörle oynarken, dirençleri kondansatörlere göre ayarlamak daha iyi olabilir.

Bilinen bir kapasitans (C) için, istenen frekansı (f) elde etmek için karşılık gelen direnç (R), R = 1 / (10.88 f C) olacaktır, burada R, ohm cinsinden, f hertz cinsinden ve C, faradlarda.

Bu nedenle, yukarıdaki şekilde gösterilen 0,05 uF kapasitörlerle, 400 Hz = 1 / (10,88 x 400 X 5 X 10 ^ 8) = 1 / 0,0002176 = 4596 ohm için gerekli direnç. 2N3823 FET, FET faz kaydırmalı osilatör devresinin optimum çalışması için gerekli olan büyük geçiş iletkenliğini (6500 / umho) sağlar.

Devre, 18 voltluk DC kaynağı aracılığıyla yaklaşık 0,15 mA çeker ve açık devre AF çıkışı yaklaşık 6,5 volt rms'dir. Devrede kullanılan tüm dirençler or1 / 4-watt% 5 derecelendirilmiştir. Kapasitörler C5 ve C6, kullanışlı herhangi bir düşük voltaj cihazı olabilir.

Elektrolitik kapasitör C4 aslında 25 voltluk bir cihazdır. Kararlı bir frekans sağlamak için, Cl, C2 ve C3 kapasitörleri en yüksek kalitede olmalı ve kapasitansla dikkatlice eşleştirilmelidir.

Süperrejeneratif Alıcı

Bir sonraki diyagram, bir 2N3823 VHF alan etkili transistör kullanılarak inşa edilen süper rejeneratif alıcının kendi kendine sönen bir formunun devresini ortaya koymaktadır.

L1 için 4 farklı bobin kullanan devre, 2, 6 ve 10 metrelik ham bant sinyallerini ve hatta muhtemelen 27 MHz noktasını hızlı bir şekilde algılayacak ve almaya başlayacaktır. Bobin detayları aşağıda belirtilmiştir:

• 10 metrelik bant veya 27-MHZ bandı almak için, L1 = 3,3 uH ila 6,5 ​​uH endüktansı, bir Seramik şekillendirici, Toz haline getirilmiş demir çekirdek sümüklü böcek üzerinde kullanın.
• 6 metrelik bant almak için L1 = 0.99 uH ila 1.5 uH endüktans, Seramik form üzerinde 0.04 ve demir sümüklü böcek kullanın.
• 4 tur No. 14 çıplak tel ile 1/2 inç çapında 2-Metre Amatör Bant rüzgar L1'i almak için.

Frekans aralığı, alıcıya özellikle standart iletişim ve radyo modeli kontrolü için olanak sağlar. Tüm indüktörler tek, 2 terminalli paketlerdir.

27 MHz ve 6 ve 10 metrelik indüktörler, hızlı takmak veya değiştirmek için iki pimli soketlere takılması gereken sıradan, sümüklü birimlerdir (tek bantlı alıcılar için, bu indüktörler PCB üzerine kalıcı olarak lehimlenebilir).

Bunu söyledikten sonra, 2 metrelik bobinin kullanıcı tarafından sarılması ve ayrıca tek bantlı bir alıcıdan ayrı olarak, itmeli tipte bir taban soketi ile donatılması gerekir.

(RFC1-C5-R3) içeren bir filtre ağı, RF bileşenini alıcı çıkış devresinden çıkarırken, ek bir filtre (R4-C6) söndürme frekansını azaltır. RF filtresi için uygun bir 2,4 uH indüktör.

Nasıl kurulur

Başlangıçta süperrejeneratif devreyi kontrol etmek için:
1- Yüksek empedanslı kulaklıkları AF çıkış yuvalarına bağlayın.
2- Ses kontrol kabı R5'i en yüksek çıkış seviyesine ayarlayın.
3- Rejenerasyon kontrol kabı R2'yi en alt sınırına ayarlayın.
4- Ayar kapasitör C3'ü en yüksek kapasitans seviyesine ayarlayın.
5- S1 anahtarına basın.
6- Potansiyometreyi, potun belirli bir noktasında yüksek bir tıslama sesi bulana kadar hareket ettirmeye devam edin, bu da süperrejenerasyon başlangıcını gösterir. Bu tıslamanın hacmi, C3 kapasitörünü ayarlarken oldukça tutarlı olacaktır, ancak R2 en üst seviyeye doğru hareket ettirildikçe biraz artacaktır.

7-Sonraki Anteni ve toprak bağlantılarını bağlayınız. Anten bağlantısının tıslama kesildiğini fark ederseniz, ıslık sesi geri gelene kadar anten düzeltici kondansatörü C1'de ince ayar yapın. Tüm frekans bantlarının aralığını etkinleştirmek için bu düzelticiyi yalıtımlı bir tornavidayla yalnızca bir kez ayarlamanız gerekecektir.
8- Şimdi, alıcının AGC etkinliğini ve konuşma işlemenin sesli yanıtını gözlemleyerek her istasyondaki sinyalleri ayarlayın.
9-C3 üzerine monte edilen alıcı ayar kadranı, antene ve yer terminallerine takılan bir AM sinyal üreteci kullanılarak kalibre edilebilir.
Yüksek empedanslı kulaklıkları veya AF voltmetresini, jeneratörün her ince ayarında AF çıkış terminallerine takın, optimum ses tepe seviyesi elde etmek için C3'ü ayarlayın.

10 metrelik, 6 metrelik ve 27 MHz bantlarındaki üst frekanslar, eşleşen frekansta sabitlenmiş ve C3'e sahip sinyal oluşturucu kullanılarak, ilişkili bobinlerdeki vidalı sümüklü böcekleri değiştirerek C3 kalibrasyonu üzerindeki aynı noktada konumlandırılabilir. minimum kapasitansa yakın gerekli noktada sabitlenir.

2 metrelik bobin yine de sümüklü böcek içermez ve üst bant frekansı ile hizalanması için sargısını sıkarak veya esneterek ince ayar yapılması gerekir.

Yapıcı, süper rejeneratif alıcının aslında RF enerjisinin agresif bir radyatörü olduğunu ve aynı frekansa ayarlanmış diğer yerel alıcılarla ciddi şekilde çatışabileceğini akılda tutmalıdır.

Anten bağlantı düzeltici C1, bu RF radyasyonunun biraz zayıflatılmasına yardımcı olur ve bu, pil voltajının minimum değere düşmesine neden olabilir, bu da yine de yeterli hassasiyeti ve ses seviyesini yönetecektir.

Süperrejeneratörün önünden güç alan bir radyo frekansı amplifikatörü, RF emisyonunu azaltmak için son derece verimli bir ortamdır.

Elektronik DC Voltmetre

Aşağıdaki şekil, 11 megaohm'luk bir giriş direncine (korumalı probdaki 1 megaohm direnci içerir) sahip simetrik bir elektronik DC voltmetrenin devresini göstermektedir.

Ünite, entegre bir 9 voltluk pilden (B) yaklaşık 1,3 mA tüketir, bu nedenle uzun süre çalışır durumda bırakılabilir. Bu cihaz 0-1000 volt ölçümünü 8 aralıkta uzmanlaşmıştır: 0-0.5, 0-1, 0-5, 0-10, 0-50, 0-100,0-500 ve O-1000 volt.

Giriş gerilimi bölücü (aralık anahtarlama), gerekli dirençler, gösterilen değerlere mümkün olduğunca yakın direnç değerleri elde etmek için dikkatli bir şekilde belirlenmesi gereken seri bağlı stok değeri dirençlerinden oluşur.

Hassas alet tipi dirençlerin elde edilebilmesi durumunda, bu dişteki dirençlerin miktarı% 50 azaltılabilir. Anlamı, R2 ve R3 için 5 Meg'i değiştirin. R4 ve R5 için, 4 Meg. R6 ve R7 için, R8 ve R9 için 500 K, R10 ve R11 için 400 K, R12 ve R13 için 50 K, R14 ve R15 için 40K, 5 K ve R16 ve R17,5 K için

Bu dengeli DC voltmetre devresi neredeyse sıfır kayma özelliği yok FET Q1'deki herhangi bir kayma, 2. çeyrekte dengeleyici bir kayma ile otomatik olarak karşılanır. FET'lerin dahili boşaltmadan kaynağa bağlantıları, dirençler R20, R21 ve R22 ile birlikte bir direnç köprüsü oluşturur.

Ekran mikro ampermetre M1, bu köprü ağı içindeki dedektör gibi çalışır. Elektronik voltmetre devresine sıfır sinyal girişi uygulandığında, R21 potansiyometresi kullanılarak bu köprünün dengesi ayarlanarak M1 ölçer sıfır olarak tanımlanır.

Bundan sonra giriş terminallerine bir DC voltajı verilirse, FET'lerin dahili drenajdan kaynağa direnç değişikliğine bağlı olarak köprüde dengesizliğe neden olur ve bu da sayaç okumasında orantılı bir sapma miktarına neden olur.

RC filtresi R18 ve C1 tarafından oluşturulan, prob ve voltaj anahtarlama devreleri tarafından algılanan AC uğultusu ve gürültüyü ortadan kaldırmaya yardımcı olur.

Ön Kalibrasyon İpuçları

Giriş terminallerine sıfır voltaj uygulamak:
1 S2'yi açın ve potansiyometre R21'i, M1 ölçer ölçekte sıfırı okuyana kadar ayarlayın. Bu ilk adımda S1 aralık anahtarını herhangi bir noktaya ayarlayabilirsiniz.

2- Konum aralığı 1 V yerleşimine geçer.
3- Giriş terminallerine hassas bir şekilde ölçülmüş 1 voltluk bir DC beslemesi bağlayın.
4- M1 sayacında tam ölçekli bir sapma elde etmek için R19 kalibrasyon kontrol direncinin ince ayarını yapın.
5- Giriş gerilimini kısaca alın ve sayacın hala sıfır noktasında kalıp kalmadığını kontrol edin. Göremiyorsanız, R21'i sıfırlayın.
6- 1 V giriş beslemesine yanıt olarak sayaç üzerinde tam ölçekli sapma görene kadar 3, 4 ve 5 adımları arasında karıştırın ve 1 V girişi çıkarılır çıkarılmaz iğne sıfır işaretine geri döner.

Rheostat R19, elbette ayarı bir şekilde yer değiştirmedikçe, yukarıdaki prosedürler uygulandıktan sonra tekrar kurulum gerektirmeyecektir.

Sıfır ayarı için olan R21, sadece nadiren sıfırlama gerektirebilir. R2 ila R17 menzil dirençlerinin hassas dirençler olması durumunda, bu tek aralıklı kalibrasyon, kalan aralıkların otomatik olarak kalibrasyon aralığına girmesi için yeterli olacaktır.

Sayaç için özel bir voltaj kadranı çizilebilir veya halihazırda mevcut olan 0 - 100 uA ölçeği, 0 - 100 volt aralığı hariç tümünde uygun çarpanı hayal ederek volt olarak işaretlenebilir.

Yüksek Empedans Voltmetre

İnanılmaz derecede yüksek empedanslı bir voltmetre, alan etkili bir transistör amplifikatörü aracılığıyla inşa edilebilir. Aşağıdaki şekil, bu işlev için, daha da geliştirilmiş bir cihaza hızla özelleştirilebilen basit bir devreyi göstermektedir.

Voltaj girişi olmadığında, R1 FET geçidini negatif potansiyelde korur ve VR1, M sayacı üzerinden besleme akımının minimum olmasını sağlamak için tanımlanır. FET geçidine pozitif voltaj verilir verilmez, M ölçer besleme akımını gösterir.

Direnç R5, sayacı korumak için yalnızca bir akım sınırlama direnci gibi konumlandırılır.

R1 için 1 megohm ve R2, R3 ve R4 için 10 megohm direnç kullanılırsa, ölçüm cihazının yaklaşık 0,5v ila 15v arasındaki voltaj aralıklarını ölçmesini sağlar.

VR1 potansiyometresi normalde 5k olabilir

15V'luk bir devrede sayaç tarafından uygulanan yükleme, 30 megaohm'dan fazla yüksek bir empedans olacaktır.

Anahtar S1, çeşitli ölçüm aralıklarını seçmek için kullanılır. 100 uA ölçer kullanılırsa, R5 100 k olabilir.

Ölçüm cihazı doğrusal bir ölçek sağlamayabilir, ancak özel kalibrasyon bir kap ve voltmetre aracılığıyla kolayca oluşturulabilir, bu da cihazın istenen tüm voltajların test uçlarında ölçülmesini sağlar.

Doğrudan okuma Kapasitans Ölçer

Kapasitans değerlerinin hızlı ve etkili bir şekilde ölçülmesi, aşağıdaki devre şemasında sunulan devrenin temel özelliğidir.

Bu kapasitans ölçer, bu 4 ayrı aralığı 0 ila 0.1 uF 0 ila 200 uF, 0 ila 1000 uF, 0 ila 0.01 uF ve 0 ila 0.1 uF uygular. Devrenin çalışma prosedürü oldukça doğrusaldır, bu da 0 - 50 DC mikroampermetre M1 ölçeğinin pikofaradlarda ve mikrofaradlarda kolay kalibrasyonunu sağlar.

Daha sonra X-X yuvalarına takılan bilinmeyen bir kapasitans, herhangi bir hesaplama veya dengeleme manipülasyonuna gerek kalmadan doğrudan sayaç üzerinden ölçülebilir.

Devre, yerleşik bir 18 voltluk pil, B aracılığıyla yaklaşık 0,2 mA gerektirir. Bu özel kapasitans ölçer devresinde, bir çift FET (Q1 ve Q2), standart bir boşaltma bağlantılı multivibratör modunda işlev görür.

Q2 tahliyesinden elde edilen multivibratör çıkışı, esas olarak C1 ila C8 kapasitörlerinin ve R2 ila R7 dirençlerinin değerlerine göre karar verilen bir frekansa sahip sabit genlikli bir kare dalgadır.

Her bir aralıktaki kapasitanslar aynı şekilde seçilirken, aynı şey direnç seçimi için de yapılır.

6 kutuplu. 4 konumlu. döner anahtar (S1-S2-S3-S4-S5-S6), seçilen bir kapasitans aralığı için test frekansını sağlamak için gerekli olan metre-devre direnç kombinasyonu ile birlikte uygun multivibratör kapasitörlerini ve dirençlerini seçer.

Kare dalga, bilinmeyen kapasitör (X-X terminallerine bağlanan) aracılığıyla metre devresine uygulanır. X-X yuvalarına bilinmeyen bir kapasitör takılmadığı sürece sayaç iğnesinin sıfırda kalması beklendiğinden herhangi bir sıfır sayaç ayarı için endişelenmenize gerek yok.

Seçilen bir kare dalga frekansı için, metre iğne sapması, güzel ve doğrusal bir yanıtla birlikte bilinmeyen kapasitans C'nin değeriyle doğru orantılı bir okuma üretir.

Bu nedenle, devrenin ön kalibrasyonunda, XX terminallerine bağlı kesin olarak tanımlanmış bir 1000 pF kapasitör ve B konumuna konumlandırılmış aralık anahtarı ve M1 metresinde tam bir tam ölçekli sapma elde etmek için ayarlanmış kalibrasyon kabı R11 kullanılarak gerçekleştiriliyorsa. , bu durumda sayaç şüphesiz 1000 pF değerini tam ölçekli sapmasında ölçecektir.

Önerilenden beri kapasitans ölçer devresi buna doğrusal bir yanıt sağlarsa, 500 pF'nin, sayaç kadranının yaklaşık yarısı ölçeğinde, 1/10 ölçeğinde 100 pF vb. okuması beklenebilir.

4 aralık için kapasitans ölçümü , multivibratör frekansı şu değerlere değiştirilebilir: 50 kHz (0—200 pF), 5 kHz (0-1000 pF), 1000 Hz (0—0.01 uF) ve 100 Hz (0-0.1 uF).

Bu nedenle, S2 ve S3 anahtar segmentleri, multivibratör dirençlerini eşdeğer çiftler üzerinden anahtarlayan anahtar bölümleri S4 ve S5 ile birlikte multivibratör kapasitörlerini eşdeğer setlerle değiştirir.

Frekans belirleyici kapasitörler çiftler halinde kapasitansla eşleşmelidir: C1 = C5. C2 = C6. C3 = C7 ve C4 = C8. Benzer şekilde, frekans belirleme dirençleri çiftler halinde dirençle eşleştirilmelidir: R2 = R5. R3 = R6 ve R4 = R7.

FET tahliyesindeki R1 ve R8 yük dirençleri de aynı şekilde uygun şekilde eşleştirilmelidir. Tencere R9. Kalibrasyon için kullanılan R11, R13 ve R15 tel sargılı tipler olmalıdır ve bunlar sadece kalibrasyon amacıyla ayarlandığından, devrenin muhafazası içine takılabilir ve bir tornavidayla ayar yapılmasını sağlamak için yarıklı millerle donatılabilir.

Tüm sabit dirençler (R1 - R8. R10, R12. R14) 1 watt değerinde olmalıdır.

İlk Kalibrasyon

Kalibrasyon sürecini başlatmak için, 0.1 uF, 0.01 uF, 1000 pF ve 200 pF değerlerine sahip, mükemmel şekilde bilinen, çok düşük sızıntılı dört kondansatöre ihtiyacınız olacak,
1-Aralık anahtarını D konumunda tutarak 0.1 uF kapasitörünü X-X terminallerine takın.
2-S1'i açın.

0-200 pF, 0-1000 pF, 0-0.01 uF ve 0-0 1 uF kapasitans aralıklarını belirtmek için ayırt edici bir sayaç kartı çizilebilir veya mevcut mikro ampermetre arka plan kadranına sayılar yazılabilir.

Kapasitans ölçer daha fazla kullanıldıkça, sayaç üzerindeki kapasitans okumasını test etmek için X-X terminallerine bilinmeyen bir kondansatör takmanız gerektiğini hissedebilirsiniz. En yüksek hassasiyet için, ölçüm ölçeğinin üst bölümü etrafında sapmaya izin verecek aralığın dahil edilmesi tavsiye edilir.

Alan Gücü Ölçer

Aşağıdaki FET devresi, 250 MHz içindeki tüm frekansların gücünü tespit etmek için tasarlanmıştır veya bazen daha da yüksek olabilir.

Küçük bir metal çubuk, çubuk, teleskopik anten radyo frekansı enerjisini algılar ve alır. D1 sinyalleri düzeltir ve FET geçidine R1 üzerinden pozitif voltaj sağlar. Bu FET, bir DC amplifikatörü gibi çalışır. 'Set Zero' potu 1k ila 10k arasında herhangi bir değer olabilir.

Hiçbir RF giriş sinyali olmadığında, geçit / kaynak potansiyelini, ölçüm cihazının yalnızca küçük bir akımı gösterecek şekilde ayarlar ve bu, giriş RF sinyalinin seviyesine bağlı olarak orantılı olarak artar.

Daha yüksek hassasiyet elde etmek için 100uA sayaç takılabilir. Aksi takdirde, 25uA, 500uA veya 1mA gibi düşük hassasiyetli bir ölçüm cihazı da oldukça iyi çalışabilir ve gerekli RF gücü ölçümlerini sağlayabilir.

Eğer alan gücü ölçer Yalnızca VHF'yi test etmek için gerekliyse, bir VHF bobininin dahil edilmesi gerekecektir, ancak daha düşük frekanslar etrafındaki normal uygulama için kısa dalga boğucu gereklidir. Yaklaşık 2.5mH'lik bir endüktans, 1.8 MHz'e kadar ve daha yüksek frekanslar için bu işi yapacak.

FET alan gücü ölçer devresi, anten muhafazanın dışına dikey olarak uzatılmış şekilde kompakt bir metal kutu içine inşa edilebilir.

Cihaz çalışırken, optimum yayılan çıkışı doğrulamak için bir verici son amplifikatörü ve anten devrelerinin ayarlanmasını veya önyargı, sürücü ve diğer değişkenlerin yeniden hizalanmasını sağlar.

Ayarlamaların sonucuna, sayaç iğnesinin keskin yukarı doğru sapması veya dalması veya alan gücü ölçer üzerindeki okuma ile tanık olunabilir.

Nem Dedektörü

Aşağıda gösterilen hassas FET devresi, atmosferik nemin varlığını tanıyacaktır. Algılama pedi nemden arınmış olduğu sürece direnci aşırı olacaktır.

Öte yandan pedin üzerinde nem olması direncini düşürecektir, bu nedenle TR1 P2 aracılığıyla akımın iletilmesine izin vererek TR2'nin tabanının pozitif olmasına neden olacaktır. Bu eylem, röleyi etkinleştirecektir.

VR1, TR1'in AÇIK konuma geçtiği seviyenin yeniden hizalanmasını mümkün kılar ve bu nedenle devrenin hassasiyetine karar verir. Bu, son derece yüksek bir seviyeye sabitlenebilir.

Pot VR2, algılama pedinin kuru olduğu dönemlerde röle bobininden geçen akımın çok küçük olmasını sağlamak için kolektör akımını ayarlamayı mümkün kılar.

TR1, 2N3819 veya başka herhangi bir yaygın FET olabilir ve TR2, bir BC108 veya başka bir yüksek kazançlı sıradan NPN transistörü olabilir. Sense pad, delik sıraları boyunca iletken folyo ile 0,1 inç veya 0,15 inç matris delikli devre PCB'den hızlı bir şekilde üretilir.

Devre su seviyesi detektörü olarak kullanılıyorsa 1 x 3 inç ölçülerinde bir kart yeterlidir, ancak FET'i etkinleştirmek için daha büyük boyutlu bir kart (belki 3 x 4 inç) önerilir. nem tespiti özellikle yağmurlu mevsimde.

Uyarı ünitesi, gösterge ışığı, zil, zil veya ses osilatörü gibi istenen herhangi bir cihaz olabilir ve bunlar, muhafazanın içine entegre edilebilir veya harici olarak konumlandırılabilir ve bir uzatma kablosuyla bağlanabilir.

Voltaj regülatörü

Aşağıda açıklanan basit FET voltaj regülatörü, en az sayıda parçayı kullanarak oldukça iyi bir verimlilik sunar. Temel devre aşağıda gösterilmiştir (üstte).

Yük direncindeki bir değişiklikle indüklenen çıkış voltajındaki her türlü değişiklik, f.e.t.'nin kapı-kaynak voltajını değiştirir. R1 ve R2 aracılığıyla. Bu, boşaltma akımında ters yönde bir değişikliğe yol açar. Stabilizasyon oranı harika ( ≈ 1000) ancak çıkış direnci oldukça yüksektir R0> 1 / (YFs> 500Ω) ve çıkış akımı aslında minimumdur.

Bu anormallikleri yenmek için geliştirilmiş dip voltaj regülatörü devresi kullanılabilir. Stabilizasyon oranından ödün vermeden çıkış direnci büyük ölçüde azaltılır.

Maksimum çıkış akımı, son transistörün izin verilen dağıtımı ile sınırlıdır.

Direnç R3, TR3'te birkaç mA'nın sakin bir akımını oluşturmak için seçilir. Belirtilen değerleri uygulayan iyi bir test kurulumu, yük akımı 5 V çıkışta 0 ila 60 mA arasında değişse bile 0,1 V'den daha az bir değişikliğe neden oldu. Sıcaklığın çıkış voltajı üzerindeki etkisi incelenmemiştir, ancak f.e.t.'nin boşaltma akımının uygun şekilde seçilmesiyle muhtemelen kontrol altında tutulabilir.

Ses Karıştırıcı

Bazen kararmak veya kaybolmak ilginizi çekebilir veya birkaç ses sinyalini karıştır özelleştirilmiş seviyelerde. Aşağıda sunulan devre bu amaca ulaşmak için kullanılabilir. Belirli bir giriş soket 1 ile ve ikincisi soket 2 ile ilişkilidir. Her bir giriş, yüksek veya diğer empedansları kabul edecek şekilde tasarlanmıştır ve bağımsız ses kontrolü VR1 ve VR2'ye sahiptir.

R1 ve R2 dirençleri, potlardan birinin en düşük ayarının diğer pot için giriş sinyalini topraklamamasını sağlamak için potlardan VR1 ve VR2'den izolasyon sunar. Böyle bir kurulum, mikrofon, pikap, radyo, cep telefonu vb. Kullanan tüm standart uygulamalar için uygundur.

FET 2N3819'un yanı sıra diğer ses ve genel amaçlı FET'ler sorunsuz çalışacaktır. Çıktı, C4 aracılığıyla korumalı bir konektör olmalıdır.

Basit Ton Kontrolü

Değişken müzik tonu kontrolleri, kişisel tercihlere göre ses ve müziğin özelleştirilmesini sağlar veya bir ses sinyalinin genel frekans yanıtını artırmak için belirli büyüklükte bir telafi sağlar.

Bunlar, genellikle kristal veya manyetik giriş birimleriyle birleştirilen standart ekipman veya radyo ve amplifikatör vb. İçin ve bu tür müzik uzmanlığı için tasarlanmış giriş devrelerinden yoksun olan paha biçilmezdir.

Figurebelow'da üç farklı pasif ton kontrol devresi gösterilmektedir.

Bu tasarımlar, A'da gösterildiği gibi ortak bir ön yükseltici kademesi ile çalışmak üzere yapılabilir. Bu pasif ton kontrol modülleri ile, çıkış sinyali seviyesinde bir miktar azalmaya neden olan genel bir ses kaybı olabilir.

A'daki amplifikatörün yeterli kazanç içermesi durumunda, tatmin edici hacim yine de elde edilebilir. Bu, amplifikatöre ve diğer koşullara ve bir ön amplifikatörün hacmi yeniden oluşturabileceği varsayıldığında bağlıdır. Aşama A'da, VR1 ton kontrolü gibi çalışır, sileceğinin C1'e doğru hareket etmesine karşılık olarak daha yüksek frekanslar en aza indirilir.

VR2, bir kazanç veya ses kontrolü oluşturmak için kablolanmıştır. R3 ve C3, kaynak önyargısı ve baypas sunar ve çıkış, C4'ten elde edilirken R2, boşaltma ses yükü olarak işlev görür. Pozitif besleme hattını ayırmak için C2 ile R1 kullanılır.

Devrelere 12v DC beslemeden güç sağlanabilir. Daha yüksek voltajlar için gerekirse R1 değiştirilebilir. Bu ve ilgili devrelerde, C1 gibi konumlar için büyüklük seçiminde önemli bir enlem bulacaksınız.

B devresinde, VR1 bir üstten kesim kontrolü gibi ve VR2 ses kontrolü olarak çalışır. C2, G'deki geçide bağlanır ve 2,2 M'lik bir direnç, DC yolunu, geçitten negatif çizgiye kadar sunar, kalan parçalar, A'daki gibi R1, R2, P3, C2, C3 ve C4'tür.

B için tipik değerler şunlardır:

• C1 = 10nF
• VR1 = 500k doğrusal
• C2 = 0.47uF
• VR2 = 500k günlük

C de başka bir üst kesim kontrolü ortaya çıkar. Burada, R1 ve R2, A'nın R1 ve R2'si ile aynıdır.

A'nın C2'si A'daki gibi dahil edilmiştir. Bazen bu tip ton kontrolü, devre kartına hemen hemen hiçbir engel olmaksızın önceden var olan bir aşamaya dahil edilebilir. C'de C1 47nF ve VR1 25k olabilir.

VR1 için daha büyük büyüklükler denenebilir, ancak bu, VR1'in işitilebilir aralığının büyük bir bölümünün, dönüşünün sadece küçük bir bölümünü tüketmesine neden olabilir. Gelişmiş üstten kesim sağlamak için C1 daha yüksek yapılabilir. Farklı parça değerleriyle elde edilen sonuçlar, devrenin empedansından etkilenir.

Tek Diyotlu FET Radyo

Aşağıdaki bir sonraki FET devresi basit bir güçlendirilmiş diyot radyo alıcısı tek bir FET ve bazı pasif parçalar kullanarak. VC1, tüm oranların kompakt olması gerektiğinde tipik bir 500 pF boyutunda veya aynı GANG ayar kapasitörü veya küçük bir düzeltici olabilir.

Ayar anten bobini, bir ferrit çubuk üzerinde 26 swg ila 34 swg telin elli dönüşü kullanılarak yapılmıştır. veya mevcut herhangi bir orta dalga alıcısından kurtarılabilir. Sargı sayısı, yakındaki tüm MW bantlarının alınmasını sağlayacaktır.

MW TRF Radyo Alıcısı

Bir sonraki nispeten kapsamlı TRF MW radyo devresi sadece bir FET kupası kullanılarak oluşturulabilir. İyi bir kulaklık alımı sağlamak için tasarlanmıştır. Daha uzun bir menzil için telsize daha uzun bir anten teli bağlanabilir ya da ferrit çubuk bobine bağlı olarak sadece yakındaki MW sinyal alımı için daha düşük hassasiyetle kullanılabilir. TR1, dedektör gibi çalışır ve rejenerasyon, ayarlama bobinine dokunarak gerçekleştirilir.

Rejenerasyon uygulaması, seçiciliği ve daha zayıf iletimlere duyarlılığı önemli ölçüde artırır. Potansiyometre VR1, TR1'in tahliye potansiyelinin manuel olarak yeniden hizalanmasına izin verir ve böylece bir rejenerasyon kontrolü olarak işlev görür. TR1'den gelen ses çıkışı C5 ile TR2'ye bağlanır.

Bu FET, kulaklıkları çalıştıran bir ses yükselticisidir. Yaklaşık 500 ohm DC dirençli veya yaklaşık 2k empedanslı telefonlar bu FET MW telsiz için mükemmel sonuçlar verse de, tam kulaklıklı mikrofon seti rahat ayarlama için daha uygundur. Dinlemek için mini bir kulaklık istenmesi durumunda, bu orta veya yüksek empedanslı manyetik bir cihaz olabilir.

Anten Bobini nasıl yapılır

Ayar anteni bobini, yaklaşık 5 inç x 3/8 inç uzunluğa sahip standart bir ferrit çubuk üzerinde, elli tur süper emaye 26swg tel kullanılarak yapılmıştır. Sargının çubuk üzerinde kaymasını kolaylaştıran ince bir kart borusu üzerine sarılması, bant kapsamının optimum şekilde ayarlanmasını sağlayabilir.

Sarma A'da başlayacak, anten için vuruş yaklaşık yirmi beş tur olan B noktasında çıkarılabilir.

D noktası, bobinin topraklanmış uç terminalidir. C kılavuzunun en etkili yerleşimi, seçilen FET'e, pil voltajına ve radyo alıcısının antensiz harici bir hava kablosuyla birleştirilip birleştirilmeyeceğine oldukça bağlı olacaktır.

C kademesi D ucuna çok yakınsa, optimum voltaj için VR1 döndürülse bile rejenerasyon başlatılamayacak veya aşırı derecede zayıf olacaktır. Bununla birlikte, C ve D arasında çok fazla dönüş olması, VR1 sadece biraz döndürülmüş olsa bile, sinyallerin zayıflamasına neden olacak şekilde salınıma yol açacaktır.